Bevolking

Thema’s > Bevolking Frankrijk

Fransen hebben een sterk ontwikkeld nationaliteitsgevoel. Maar in feite stammen ze af van verschillende migrantenvolkeren uit het Midden-Oosten, Noord-Afrika, Centraal-Azië en de Scandinavische landen.

Het duidelijkst is dat te zien aan de Basken, een volk in Zuidwest-Frankrijk en Noord-Spanje, waarvan de oorsprong onbekend is. De Basken worden niet gerekend worden tot de bekende Europese volkeren, zoals de Kelten of Germanen. Een theorie luidt dat de Basken de oorspronkelijke bewoners van zuidwest Europa waren. De Basken zijn nog altijd een herkenbaar volk, ze hebben zich niet vermengd met de Fransen.

Een ander volk dat is opgegegaan in het volk dat wij tegenwoordig “de Fransen” noemen zijn de Galliërs, die tussen 500 voor Christus en 500 n. Chr. vanuit Centraal-Europa het gebied dat we vandaag de dag aanduiden als Frankrijk binnentrokken. Ook de Germanen en de Kelten evenals de Noormannen hebben hun steentje bijgedragen, net als – meer recentelijk – de immigranten uit voormalige Franse koloniën.

De Fransen zijn meer godsdienstig ingesteld dan in Nederland. Driekwart van de Franse bevolking is officieel rooms-katholiek, maar net als in veel andere westerse landen gaan er nog maar weinig mensen wekelijks naar de kerk.

Bevolkinsaanwas
Aan het begin van de 19de eeuw was Frankrijk het dichtstbevolkte land in Europa. Maar daarna was de bevolkingsgroei bijzonder laag: tot de Tweede Wereldoorlog zelfs de laagste van Europa. Daar kwam verandering in toen de overheid maatregelen nam om het aantal geboorten te stimuleren (o.m. de invoering van kinderbijslag).
Maar ook de vooruitgang in de gezondheidszorg en de uitbreiding van de sociale voorzieningen leidde tot een toename van het aantal inwoners van Frankrijk. Tot begin 20e eeuw was de bevolkingsaanwas maar gering en tussen de twee wereldoorlogen nam het inwoneraantal zelfs af.

De bevolkingsgroei na de Tweede Wereldoorlog is voor een deel te verklaren door immigratie uit de ex-koloniën (m.n. Algerijnen, Portugezen, Italianen, Spanjaarden, vluchtelingen uit Frans-Afrika en Marokkanen). Hun aantal maakte in 1990 6,3% van de totale bevolking uit; de meeste allochtonen (85%) wonen in Parijs en omstreken, in de regio Rhône-Alpes en op Corsica. Die immigratiegolf stelt Frankrijk voor problemen: veel allochtonen wonen onder vaak slechte omstandigheden in troosteloze voorsteden (banlieus) en zijn slecht geïntegreerd in de Franse samenleving.

Vanaf het midden van de jaren zestig nam de bevolkingsgroei sterk af maar sinds 1977 is er sprake van een lichte toename. In 1992 was het geboortecijfer 13‰ en het sterftecijfer 9‰. De levensverwachting bij geboorte was in 2000 voor vrouwen 81 jaar en voor mannen ruim 73 jaar.

De groei van de bevolking bedroeg in 2001 meer dan 300.000 personen; het migratiesaldo droeg daaraan bij met 60.000 personen. Het migratiesaldo van Frankrijk is over het algemeen het laagste van de Europese Unie. Waar voor de gehele Europese Unie de totale bevolkingsgroei voor tweederde wordt bepaald door het migratiesaldo, is dat in Frankrijk maar voor 20%. Zowel in 2000 als in 2001 werden ongeveer 775.000 baby’s geboren, waardoor men in Frankrijk sprak van een “mini-babyboom”. De groei van de bevolking verschilt sterk per regio. Zo groeit de bevolking in Noord-Frankrijk traditioneel veel sterker dan in Zuid-Frankrijk.

In 2010 had Frankrijk 63,2 miljoen inwoners (Voorlopig cijfer 1 januari 2010, zonder overzeese gebieden). De Grootste 3 steden: Parijs, Lyon en Marseille.
(Bron: INSEE, 2010)

Leeftijd
De bevolkingsopbouw per 2002 in procenten is als volgt:

0-19 jaar 25,3%

20-64 jaar 58,5%

65+ 16,2%

Net als in Nederland vergrijst ook de Franse bevolking. Sinds 1950 is de gemiddelde leeftijd met 4,6 jaar omhoog gegaan naar 39,9 jaar in 2009. In 2025 zal bijna 30% van de Franse bevolking 60+ zijn. Alleen de regio rondom Parijs zal niet met de vergrijzing te maken krijgen. (Bron: INSEE, 2006)

Gezinssamenstelling
Bijna eenderde van de franse bevolking is een stel zonder kinderen. De samenstelling van Franse huishoudens is als volgt:

Alleenstaanden: 31%

Paren met kind(eren): 31%

Eenoudergezinnen: 7%

Paren zonder kind: 29%

anders: 2% (Bron: INSEE, 2003)

Bevolkingsspreiding
De bevolking is ongelijk verdeeld over het land. Ruim driekwart van de Fransen woont in stedelijk gebied; een op de vijf woont in de agglomeratie Parijs. De volgende tabel geeft een overzicht van de Franse steden met meer dan 100.000 inwoners (schattingen 2002)

Kijkt men niet slechts naar het aantal inwoners in de stad zelf, maar naar het gehele stedelijke gebied, dan scoort met name Lille een stuk hoger: de stad komt dan met 1.727.500 inwoners op de tweede plaats, nog voor Marseille (1.532.400) en Lyon (1.665.700).

Stad

Inwoners

Paris

2.113.000

Marseille

815.100

Lyon

444.100

Toulouse

406.200

Nice

334.100

Nantes

278.800

Straatsburg

270.500

Montpellier

229.400

Bordeaux

216.600

Rennes

211.000

Le Havre

189.700

Reims

185.300

Lille

181.000

Saint-Etienne

173.000

Toulon

160.700

Grenoble

155.100

Angers

152.800

Brest

151.100

Le Mans

148.000

Dijon

147.900

Clermont-Ferrand

137.300

Aix-en-Provence

137.100

Amiens

135.700

Nimes

135.700

Tours

133.400

Limoges

132.700

Metz

124.700

Besancon

118.000

Caen

115.700

Orléans

112.500

Mulhouse

111.100

Perpignan

108.900

Boulogne-Billancourt

107.600

Rouen

105.500

Nancy

103.300

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *