Thema’s > Flora Frankrijk
Frankrijk kent een rijke en afwisselende flora met meer dan 4000 verschillende soorten hogere planten. De vier hoofdgebieden zijn: een zeer geleidelijk in elkaar overlopende Atlantische en Midden-Europese vegetatie en een alpine en mediterrane vegetatie.
De boomgrens ligt in de diverse gebergten op verschillende hoogtes; in de Pyreneeën op 2500 meter, in de Franse Alpen op 1900 meter, in de Auvergneop 1500 meter en in de Vogezen op 1100 meter. Vroeger was Frankrijk vrijwel geheel met bos bedekt, op dit moment nog maar voor een vierde. Grote wouden liggen nog in het Bekken van Parijs (Fontainebleau, Compiègne), in Normandië, en bij Orléans. In vlakte en heuvelland van het Atlantische en Midden-Europese gebied bestaat het woud uit loofbos: eikenberkenbos op armere gronden, eikenhaagbeukenbos op voedselrijke gronden, beukenbos in de opgaande oude domaniale wouden, elzen-, iepen- en essenbossen in de rivierdalen.
Waar bossen ontbreken, vallen in het Atlantische gebied vooral de heiden op, met voornamelijk gaspeldoornsoorten en rode dopheide.
De duinen met hun karakteristieke plantengroei zijn vooral goed ontwikkeld in het noorden, op Cotentin, in Charente-Maritime en in Les Landes waar ze bedekt zijn met zeedennen. Beroemd zijn de orchideeënrijke kalkhellinggraslanden die in heel Frankrijk te vinden zijn. In de bergen vindt men, van laag naar hoog gordels van beukenwoud, beuken-sparrenwoud, fijnsparrenwoud en de alpine zone. Afgelegen weiden in de Alpen bevatten talloze wilde bloemen, waaronder krokussen, blauwe en gele gentianen, talrijke soorten lelies en orchideeën, alpine anemonen, klokbloemen en tulpen.
In de Pyreneeën komen meer dan 400 soorten bloemen voor, waarvan 160 soorten alleen hier, o.a. de Pyreneese ramonda en steenbreek, bijzondere soorten akelie en lelies, kleine paarse krokussen en roze androsace.
De bergweiden van de Pyreneeën staan in de zomer vol bloemen als Turkse lelies, akelei, kievietsbloemen, gentiaan, viooltjes, geraniums, narcissen en orchideeën.
De mediterrane flora en vegetatie in het uiterste zuiden heeft een geheel eigen karakter. Het oorspronkelijke steeneikenbos is bijna verdwenen en vervangen door maquis, een altijdgroene doornstruik, die op steenachtige bodem god gedijt en garrigue, een heideachtige vegetatie met o.a. dwergeik, lavendel en rozemarijn, die hoofdzakelijk op kalkhoudende grond groeit met olijfbossen, wijngaarden en cultures van vijg en amandel, aan de Côte d’Azur van sinaasappelen en citroenen.