Napoleon Bonaparte

Thema’s > Napoleon Bonaparte

Napoleon Bonaparte is geboren op Corsica. Napoleon Bonaparte is geboren op 15 augustus 1769 in Ajaccio. Corsica ligt in de Middelandse zee en hoorde tot kort voor dat Napoleon werd geboren bij Italie. Lodewijk de 15e had Corsica in 1767 aan Frankrijk toegevoegd. De familie van Napoleon hoorde tot de verarmde adel van Corsica en sloten zich aan bij de nieuwe Franse regering op Corsica en daardoor kon de vader van Napoleon een studiebeurs voor Napoleon krijgen in Frankrijk.

Napoleon ging, met die studiebeurs, naar de militaire school in Brienne, en later naar de militaire school in Parijs. Toen hij deze school verliet was hij tweede Luitenant van de Artillerie, en later werd hij zelfs bevorderd tot Kapitein. Onder leiding van Napoleon werd Toulon veroverd van de Engelsen, waarna Napoleon een eervolle vermelding ontving en benoemd werd tot Brigade-Generaal. Hij was toen pas 24 jaar oud.

In maart 1796 kreeg Napoleon het bevel over het Franse leger aan het Italiaanse front. Napoleon was klein en tenger en hij was toen pas 27 jaar. Hij kreeg de leiding over een leger van ongeveer 30.000 mannen. Het leger had niet genoeg te eten en haast geen kleding, het moraal was laag. Napoleon beloofde ze eten in overvloed, rijkdom en roem zodat ze weer energie kregen: zo trok het leger naar Italie.

De Italiaanse veldtocht was vanuit Parijs bedacht om te worden uitgevoerd vanuit drie richtingen. Het leger moest door de vlakte van Padus en van Adige naar Wenen trekken, terwijl de Oostenrijkse hoofdstad aan de andere kant zou worden aangevallen door het Samber en Maasleger. Napoleon kede de instructies, maar had zo zijn eigen ideeën.

Eerst veroverde hij Millesimo en daarna Milaan. Napoleon liet zijn verslagen tegenstanders verdragen tekenen naar zijn voorwaarden., zonder dat deze waren afgestem dmet de Franse regering. Napoleon dwong de kerkelijke staat en de Hertogen van Parma en Modens tot een wapenstilstand. Napoleon veroverde Italie en hij liet de bevolking grote schatten geld betalen wat hij naar Parijs stuurde om de regering daar gunstif te stemmen.

Ook moesten de veroverde gebieden dezelfde grondwet aannemen als Frankrijk. De successen van Napoleon in Italie bleven ook in Frankrijk niet onopgemerkt en Napoleon werd steeds populairder bij het franse volk. Napoleon was nu overal bekend en was door zijn overwinningen de held van Frankrijk geworden.

Na de overwinningen in Italie ging hij naar Egypte want hij wilde ook gebieden in het Oosten hebben. De regering wilde eigenlijk dat hij oorlog voerde tegen Engeland, maar Napoleon zei dat de Engelsen het best bestreden konden worden door de Engelse handel in het Oosten te blokkeren. Hij kreeg toestemming en trok via Malta Egypte binnen. Al snel veroverde hij Egypte, maar Engeland won enkele dagen later een slag op zee en had daardoor het Middellandse zeegebied in handen waardoor Napoleons leger vast zat in Egypte en niet terug kon.

Ook Oostenrijk, Turkije, Rusland en Napels gingen in oorlog tegen de Fransen waardoor Frankrijk al haar bezittingen in Italie verloor, op Genua na. Toen Napoleon hoorde wat er allemaal met Frankrijk gebeurde ontsnapte hij uit Egypte en trok naar Parijs. Bij thuiskomst kreeg Napoleon de steun van het volk, omdat ze ontevreden waren met de huidige regering. Napoleon bedacht een plan om de regering af te zetten, hetgeen hem lukte.

Dit was het begin van een nieuw tijdperk en er kwam een nieuwe grondwet wat inhield dat er drie mannen, die ze consuls noemden, de macht kregen. De naam voor deze regering was het Consulaat. Dit was op 15 december 1799. Napoleon werd de eerste consul.

De consuls mochten voor 10 jaar aan de macht blijven. Eigenlijk had alleen de eerste consul het voor het zeggen en zo werd Napoleon de machtigste man van heel Frankrijk.

Napoleon deed er alles aan om Frankrijk weer op de been te krijgen, en hij begreep dat je het beste een land op kon bouwen als er vrede was. Napoleon bood Engeland en Oostenrijk vrede aan, maar deze gingen niet akkoord met de voorwaarden en besloten samen een bondgenootschap tegen Frankrijk te vormen.

Hierdoor braken er weer nieuwe oorlogen uit, die het leger van Napoleon uiteindelijk won. Op 9 februari 1801 werd in Luneville het vredesverdrag door Oostenrijk en Napels getekend.

Het bondgenootschap tussen Oostenrijk en Engeland was inmiddels verbroken. Door het vredesverdrag met Oostenrijk en Napels kreeg Frankrijk in het grootste gedeelte van Italie wederom de macht. Laten tekende ook Rusland het vredesverdrag.

Op 15 augustus van datzelfde jaar sloot Napoleon een overeenkomst met paus Pius de 7e de vertegenwoordiger van de katholieke kerk. Zo werd Napoleon ook geliefd bij de katholieken.

Op 27 maart 1802 werd ook eindelijk vrede gesloten met de Engelsen. De fransen waren hier heel gelukkig mee en Napoleon was de held van Frankrijk. Het volk bepaalde dat Napoleon consul voor het leven zou worden, en dat maakte hem nog machtiger. Napoleon maakte een nieuwe grondwet waarin bepaald werd dat Napoleon zelf verdragen mocht sluiten en zelf beslissingen van de rechter ongeldig mocht verklaren. Napoleon werd alleenheerser over Frankrijk. Frankrijk was een dictatuur geworden.

Maar Napoleon wilde meer dan consul voor het leven zijn, en hij liet zich door de eerste kamer, het senaat , tot “Keizer der Fransen” uitroepen. Op 2 december werd Napoleon in de Notre-Dame in Parijs tot Keizer gekroond.

Op 31 december 1810 liet Rusland weten geen bondgenoot meer te willen zijn van Frankrijk. Napoleon was het hier niet mee eens, en trok naar Rusland. Napoleon had het streven heel Europa te veroveren. In 1812 maakten Frankrijk en Rusland zich dan ook klaar voor de Oorlog.

Napoleon maakte een groot leger van 500.000 mannen, van verschillende nationaliteiten: Italianen, Polen, Zwitsers, Hollanders, Duitsers en Spanjaarden. Het leger werd het “Grande Armee” genoemd. Toen de Russen zagen hoe groot het leger van Napoleon was, trokken zij zich terug Rusland in. Op hun terugweg vernielden de Russen alles wat maar bruikbaar zou kunnen zijn voor Napoleon en zijn leger. Ze vergiftigden zelfs de waterputten. Hierdoor braken er in het leger van Napoleon verschillende besmettelijke ziektes uit.

Op 15 augustus, de verjaardag van Napoleon, bereikte het leger van Napoleon de Russische stad Dnjepr. Maar doordat de Russen zich steeds terugtrokken werd het leger van Napoleon steeds dieper Rusland in gelokt, het voedselgebrek was enorm.

Toen ze Moskou bereikten was al meer dan de helft van het leger van Napoleon omgekomen. De Russen vernielden en verbranden ook hun eigen hoofdstad om zo Napoleon te bestrijden. De Russen wilden geen vredesverdrag, en door te kort aan voedsel kon Napoleon niets anders doen dan zich terugtrekken.

De terugtocht uit Rusland op 18 oktober 1812 was verschrikkelijk. De voedsel tekorten waren zo erg dat de soldaten zelfs katten en paarden opaten. Ze moesten alles doen om in leven te blijven.

Het leger van Napoleon werd ook steeds aangevallen, en toen het leger van Napoleon op 18 december de Russische grens bereikt waren er nog maar ongeveer 18.000 soldaten in leven.

Napoleon wist dat de tocht naar Rusland een enorme blunder was, maar gaf de strenge winter de schuld. De mensen begonnen te twijfelen en begonnen hun vertrouwen in Napoleon te verliezen.

Napoleon keerde terug naar Frankrijk om een nieuw leger te vormen, want zijn tegenstanders zagen dat Napoleon nu erg kwetsbaar was en probeerden Napoleon tot val te brengen. Napoleon wist nog een leger van ongeveer 300.000 bij elkaar te krijgen om zich te verdedigen. Napoleon hield nog lang stand maar op 31 maart 1814 werd Parijs veroverd. Napoleon werd op 6 april 1814 gedwongen afstand te doen van de troon, en werd verbannen naar Elba, een eiland in de Middelandse zee vlakbij de kust van Italie.

Tien maanden na de verbanning naar Elba ontsnapte Napoleon en ging terug naar Parijs. Napoleon kreeg de steun van het volk omdat die niet tevreden waren met zijn opvolger: Lodewijk de 18e. Lodewijk gaf nog opdracht om Napoleon te arresteren, maar het volk en het leger nam het op voor Napoleon, en Lodewijk vluchtte.

Nadat Napoleon de macht weer had overgenomen ging hij een leger maken om gebieden weer te heroveren. Rusland, Oostenrijk, Pruisen en Engeland maakten zich klaar voor een nieuwe oorlog.

Napoleon wilde met zijn leger Engeland verslaan. De Fransen en de Engelsen troffen elkaar vlak bij Waterloo. Er werd meerdere keren door Napoleon aangevallen, maar de Engelsen hielden stand en toen de Pruisen zich bij de Engelsen aansloten verloor Napoleon op 18 juni 1815 de slag om Waterloo.

Doordat het leger van Napoleon nog dapper door bleef vechten kon Napoleon ontsnappen. Hij vluchtte naar de havenstad Rochefort en wilde daarvandaan naar Amerika. Doordat de haven door de Engelsen geblokkeerd werden, restte Napoleon niets anders dan zich over te geven. Op 22 juni 1815 moest Napoleon voor de tweede keer afstand doen van de troon en dit keer voorgoed.

De Engelsen verbanden hem naar het eiland Sint Helena in de Atlantische Oceaan, waar Napoleon zijn laatste jaren doorbracht met tuinieren en het schrijven van zijn herinneringen.

Op 5 mei 1821 stierf Napoleon Bonaparte op Sint Helena; hij was toen 51 jaar oud.

De theorie dat Napoleon was vergiftigd door zijn Engelse bewaarders, om er zeker van te zijn dat hij nooit meer aan de macht kon komen, won aan kracht toen uit verschillende studies bleek dat Napoleons stoffelijk overschot veel arsenicum bevatte.

Uit Italiaanse onderzoek in 2008 op haarmonsters uit verschillende levensfasen van Napoleon, blijkt dat de Franse generaal niet alleen veel arsenicum in zijn haar had toen hij stierf, maar dat hij als jongen al zwaar besmet was.

Het arsenicum- niveau in het menselijk lichaam lag in 1800 maar liefst honderd keer hoger dan nu, constateerden de Italianen, nadat zij ook het haar van Napoleons tijdgenoten hadden onderzocht. Het gif werd destijds veel gebruikt in lijm en verf. De generaal kreeg zijn leven lang kleine doses arsenicum binnen. Hij stierf in 1821 niet door gif, maar aan maagkanker.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *