Naamdagen
In heel Frankrijk wordt het fenomeen “naamdag” gevierd. (Bij ons wordt de naamdag alleen in Limburg gevierd). Dit is van oorsprong een religieus feest ter ere van de heilige die deze naam tijdens zijn of haar leven droeg. De naamdagen vallen op de dag waarop die betreffende heilige gestorven is. Een bekend voorbeeld is Sint Nicolaas. Hij stierf op 6 december in het jaar 342. Iedere Fransman die zijn naam draagt, viert op deze dag zijn of haar “naamdag”.  Als je meerdere naamdagen hebt dan vier je die naamdag die het dichtst bij je eigen verjaardag ligt. Op je naamdag krijg je een kaartje en cadeautje (bijvoorbeeld bloemen) van je familie en is het gebruikelijk dat je ‘bonne fête’ toe gewenst wordt. Bij veel bloemisten hangt een bordje buiten met de ‘naam van de dag’ erop, en ook wordt op televisie tijdens de weersvoorspellingen voor de volgende dag vermeld welke naam centraal zal staan.

Bruiloften
Bruiloften zijn in Frankrijk grote feesten. Traditioneel wordt in de gemeente getrouwd waar de bruid vandaan komt, en vindt het kerkelijk en burgerlijk huwelijk op dezelfde dag plaats (in deze volgorde). Het is in kleinere Plaatsen de burgemeester zelf die het bruidspaar in de echt verbindt. Een ‘receptie’ is in Frankrijk minder gebruikelijk. ’s Avonds vinden de feestelijkheden hoofdzakelijk rond een groots aangepakte, gezamenlijke maaltijd plaats, die tot in de vroege uurtjes duurt. Een van de ludieke tradities rond de Franse bruiloft is het bieden op het zien van de kousenband van de bruid. Zij neemt hierbij plaats op een tafel, en vervolgens verloopt het spektakel als volgt: hoe meer de genodigden bieden, hoe meer haar broer of neef laat zien van haar been door haar bruidsjurk op te tillen.