Aigues-Mortes

Plaatsen > Aigues-Mortes

Aigues-Mortes ligt in het departement Gard. Het kleine stadje Aigues-Mortes ligt ongeveer 30km ten oosten van Montpelier op de westelijke rand van de Camargue, de delta van de Rhône die hier bezaaid is met vele lagunes. Twee bevaarbare kanalen, de Chenal Maritime en het Canal du Rhône à Sète vormen de verbinding tussen de gemeente en de zee, 6km verderop.

Aigues-Mortes is beroemd om zijn middeleeuwse forten.

De stad dankt haar naam van de “stad van de doden wateren” (aquae mortuae) aan de moerassen en de ondiepe lagunes in de omgeving. Koning Louis IX wilde gronden die grenzen aan de Middellandse Zee. In 1240 kocht hij de regio van de monniken van Psalmody (de overblijfselen van de abdij enkele zijn opgegraven 4km naar het noorden. De Koning schonk vervolgens een aantal privileges aan de stad, die zich snel ontwikkelde en uitgroeide op het gebied van handel alsmede in de traditionele handelsgebieden van de visserij-, zout- en mijnbouw.

De zevende kruistocht in 1248 en de achtste in 1270 vertrok per boot vanaf hier.

De bouw van de stadsmuren, die gefinancierd worden door middel van belastingen, duurde – met enige onderbrekingen – vanaf 1266 tot het einde van de eeuw. Op dat moment had Aigues-Mortes 15000 inwoners. Het inwonerstal begon te dalen in het midden van de 13e eeuw toen de waterwegen langzaam dichtslibde, maar Aigues-Mortes bleef een belangrijke handelsplaats tot het einde van de 15de eeuw, toen Marseille werd verheven tot “Koninklijke stad”.

In de Honderdjarige Oorlog, de grote strijd om de opvolging van de Franse troon, veroverden de Bourgondiërs, gesteund door Engeland, de stad Aigues-Mortes in 1418 en vestigden zich hier. Na de overwinning in Gascons werd ook Aigues-Mortes bevrijd. De lichamen van de Bourgondiërs werden in de zuidwestelijke toren (nu bekend als de Bourgondische toren) gegooid en bedekt met zout om het vergaan te vertragen.

Tijdens de godsdienstoorlogen werd Aigues-Mortes een toevluchtsoord voor de hugenoten, maar na het Edict van Nantes in 1685 dienden haar torens als hun gevangenis.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *